Προβολή Γκαλερί
Η χειρουργική επέμβαση που επιλέγει ο πλαστικός χειρουργός για τη λύση του προβλήματος είναι η λειτουργική μειωτική μαστών. Η ασθενής αποκτά μαστούς μικρούς σε μέγεθος, ανάλογους με τη προσυνεννόησή της με το χειρουργό, ωραίους σε σχήμα, με πλήρη αισθητικότητα των θηλών και ικανούς να θηλάσουν αν χρειαστεί.
Η χειρουργική τεχνική που προτιμάται από το χειρουργό είναι η "inferior pedicle", αφού με αυτή επιτυγχάνονται οι παραπάνω στόχοι. Άλλες μέθοδοι και τεχνικές σπάνια εκτελούνται από το χειρουργό επειδή μειονεκτούν στο αποτέλεσμα του σχήματος, στη λειτουργικότητα ή την αισθητικότητα. Μοναδικά προτερήματα άλλων τεχνικών μπορεί να είναι οι μικρότερες σε έκταση ουλές. Οι ουλές που δημιουργούνται κατά την επέμβαση έχουν το σχήμα της άγκυρας, δηλαδή μια γύρω από τη θηλή, μια κάθετη και μια στην υπομάστιο περιοχή. Αυτές όμως μετά από ένα - δυο χρόνια συνήθως παίρνουν τη μορφή ραγάδων. Αν και εφόσον το μέγεθος του μαστού το επιτρέπει η τομή μπορεί να περιοριστεί σε εκείνη γύρω από τη θηλή και μία κάθετο λοξή προς τα έξω.
Η χειρουργική επέμβαση γίνεται με γενική αναισθησία. Ο προεγχειρητικός έλεγχος (Γεν. Αίματος, Σάκχαρο και Ουρία Ορού, Να+, Κ+, Rο Θώρακος, Η. Κ. Γ.) για τις ανάγκες της νάρκωσης μπορεί να προηγηθεί ή να εκτελεστεί την ίδια μέρα της επέμβασης. Σε ασθενείς άνω των 40 ετών συνιστάται να έχει προηγηθεί μια μαστογραφία. Η ασθενής προσέρχεται στο νοσοκομείο νηστική και χωρίς να έχει πιει νερό τις τελευταίες 6 ώρες πριν το χειρουργείο, προετοιμασμένη να υποστεί μια απλή επέμβαση με εύκολη μετεγχειρητική πορεία. Δυο - τρεις ώρες μετά την επέμβαση συνήθως είναι ικανή να φύγει για το σπίτι, αφού η θολή διάθεση της νάρκωσης έχει παρέλθει. Δυο μέρες αργότερα γίνεται η πρώτη αλλαγή. Η ασθενής θα πρέπει να έχει μαζί της τον ανάλογο στηθόδεσμο, που μπορεί πλέον θα τοποθετηθεί. Μια μέρα αργότερα η ασθενής μόνη της αφαιρεί τις γάζες κάτω από το στηθόδεσμο για ένα ντους. Σκουπίζεται με μια σιδερωμένη πετσέτα και ξανατοποθετεί γάζες με τρόπο ώστε να μην ακουμπά ο στηθόδεσμος στις τομές. Το ίδιο επαναλαμβάνει κάθε μέρα. Την 5η ή 6η μέρα προσέρχεται στον ιατρό για την αφαίρεση των ραμμάτων.
Η επέμβαση σπάνια έχει πόνους, και αν υπάρξουν παρέρχονται με ήπια παυσίπονα. Η επαγγελματική δραστηριότητα γραφείου ξεκινά τη δεύτερη ή τρίτη μέρα μετά την επέμβαση. Γυμναστική μπορεί να αρχίσει τη 10η μέρα. Άμεση εγκυμοσύνη δεν απαγορεύεται αλλά και δεν συνιστάται αφού είναι δυσμενής για τις ουλές. Ένα χρόνο αργότερα η εγκυμοσύνη δεν δημιουργεί πρόβλημα στις ουλές, μπορεί όμως να επιφέρει κάποια χαλάρωση και πτώση στο στήθος, όπως άλλωστε και στο στήθος που ποτέ δεν έχει χειρουργηθεί.
Επιπλοκές στην επέμβαση σπάνια παρουσιάζονται, αλλά αν υπάρξουν αυτές είναι μια μικρή διάσπαση του τραύματος στο Τ των τομών που μπορεί να καθυστερήσει την ελευθέρωση της γυναίκας από τις γάζες για 10 - 20 μέρες ή και περισσότερο. Μια αναισθησία του δέρματος του μαστού, όχι όμως της θηλής, μπορεί να παραμείνει για μερικούς μήνες. Σε υπερβολικά μεγάλους μαστούς υπάρχει η σπάνια πιθανότητα να μειωθεί η αισθητικότητα της μιας ή της άλλης θηλής λόγω υποχρεωτικής αφαίρεσης μαζικού αδένα μέσα από τον οποίο κάποιοι νευρικοί κλάδοι φθάνουν στη θηλή. Νέκρωση της θηλής είναι μια απίθανη περίπτωση.
Για την απλή ανόρθωση του μαστού ή αλλιώς μαστοπηξία ουσιαστικά πρόκειται για την ίδια χειρουργική τεχνική πλην όμως δεν αφαιρείται μαζικός αδένας. Από τους πλαστικούς χειρουργούς η πτώση του μαστού κατατάσσεται σε βαθμούς ( 1ου ,2ου, 3ου,κλπ.) ανάλογα με τη θέση της θηλής σε σχέση με την υπομάστιο πτυχή. Ο βαθμός πτώσης του μαστού καθορίζει και το είδος της χειρουργικής τομής. Η τομή μπορεί να είναι μικρή από μια πλάγια κάτω τομή, μέχρι τη κλασσική τομή της άγκυρας. Τεχνικές αναπτύσσονται με ειδικά πλέγματα που στήνουν το μαστό, ενώ δεν αφήνουν ουλή, όταν όμως η πτώση είναι πρώτου βαθμού (δηλαδή η θηλή βρίσκεται ακόμα πάνω από το όριο της υπομαστίου πτυχής). Στην ανόρθωση η λειτουργικότητα και η αισθητικότητα του μαστού είναι πλήρης.
Σε όλες τις επεμβάσεις απαγορεύεται η χρήση ασπιρίνης 4 μέρες πριν τη χειρουργική επέμβαση.
